- exradicitus
- exrādīcĭtus ( ērād- ), adv., from the very roots, climax after radicitus, Plaut. Most. 5, 1, 63:
subvertendam censeo radicitus, immo vero Plautino irati verbo exradicitus,
Front. p. 239, ed. II. Mai.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.